تولید فروسیلیس صادراتی فرآیندی تقریباً بدون سرباره است (مقدار سرباره مبتنی بر سیلیکات از 3 تا 5 درصد جرم آلیاژ تجاوز نمی کند). با این حال، ضربه زدن فروسیلیس و سرباره از طریق یک سوراخ شیر ممکن است با تغییرات در ترکیب سرباره پیچیده شود.
سرباره ناهمگن است، متشکل از مذاب های مبتنی بر سیلیکات (48٪ تا 50٪ SiO2، 20٪ تا 25٪ Al2O3، 15٪ تا 18٪ CaO)، سوسپانسیون کاربید سیلیکون (10٪ تا 15٪) و اجزای فلزی از آلیاژ فروسیلیس جزء سیلیکات از سیلیس و اکسیدهای ناخالصی (Al2O3، CaO، MgO) موجود در کوارتزیت و خاکستر کک تشکیل می شود.
همانطور که قبلا نشان داده شد، کاربید سیلیکون به عنوان یک محصول واسطه ای از احیای سیلیس توسط کربن تشکیل می شود.
بسته به ترکیب شیمیایی مذاب سیلیکات، سرباره را می توان در میدان های غلظتی مختلف آنورتیت (CaO·Al2O3·2SiO2، نقطه ذوب 1553 درجه سانتی گراد) و ژلنیت (2CaO·Al2O3·SiO2، نقطه ذوب 1545 درجه سانتی گراد) جامد کرد.
ترکیبات ناحیه آنورتیت، از جمله حضور ذرات SiC، ویسکوزیته بالاتر و توانایی کمتری برای جدا شدن از فلز دارند. بنابراین، آهک به صورت دوره ای برای افزایش بازی و انتقال ترکیب سرباره به منطقه گهلنیت اضافه می شود.
Ringdalen و Tangstad (2012) نتایج حفاری یک کوره فروسیلیس صنعتی را گزارش کردند. آنها وجود یک حفره بزرگ در اطراف هر الکترود با دیواره های ساخته شده از SiC و مقادیر کمی کوارتز را تایید کردند.
چندین کانال گاز در داخل دیوارها وجود داشت که یک ساختار لایه ای ایجاد می کرد. کانال ها از پایین دهانه شروع شدند، جایی که وسیع ترین بودند. به نظر می رسید که جریان گاز از پایین دهانه، از طریق کانال ها به سمت ماده باردار حرکت می کند.
میعانات هم در لایه های عمودی خارج از دیواره دهانه و هم در یک لایه افقی در بالای کوره رخ می دهد. سیلیس توده ای فقط در 20 سانتی متر بالایی مخلوط بار یافت شد و در زیر آن، جزء سیلیس به طور کلی متلاشی شد. بیشتر فاز سیلیس از کوارتز به کریستوبالیت تبدیل شد.
