از 2800-، در استون هنج، سنگ سیاه ساختمانی که برخی از آنها تا 50 تن وزن داشتند، بیش از 250 کیلومتر منتقل شدند تا احتمالاً بزرگترین سایت ساخت‌وساز نوسنگی در اروپا باشد. از 2700-، اهرام مصر هزاران کارگر را در انحصار خود درآورده اند.
در فرانسه، در کرانه رود سن، در سال 1825، یک معماری روستایی و بومی متشکل از سنگریزه های سنگ چخماق، یا با یک بلوک مارن در ملات آهک و ماسه یا به سادگی با پودر مارن رقیق شده تا قوام ملات را می یابیم.
سنگ های سخت که به راحتی استخراج می شوند یا در زمین یافت می شوند یا سنگ های نرم، کار آسانی دارند یا حتی کیفیت پایینی دارند.
در دنیای باستان به تدریج نیاز به یافتن مناسب ترین سنگ ها برای هدف آنها بوجود آمد. کار استخراج و بارگیری سنگ ها در چند مرحله انجام می شود: پس از کار روکش سنگ های مناسب برای تولید سنگ های سخت یا نرم متناسب با مقصد، کار استخراج آغاز می شود.
برای جدا کردن بلوک‌هایی که می‌توان به آنها شکل داد، در موارد بسیار نادری معدنکار از لایه‌ها و شکاف‌های طبیعی استفاده می‌کند، اغلب مجبور است شیارهایی را در بالا حفر کند و حجم و شکل سنگ‌ها را همانطور که باید ساخته شوند محدود می‌کند.
نمونه هایی از ساخت و سازهای ناتمام گواه شیوه کار سنگرکاران است. برای مثال، نه چندان دور از Selinunte، یک شهر ساحلی یونان باستان در جنوب سیسیل است که در قرن هفتم قبل از میلاد تأسیس شد.
پس از میلاد توسط مستعمره نشینان مگارا، در 11 کیلومتری شهر، معادن باستانی کوزا گسترش یافته و یک پارک باستان شناسی به طول 1.8 کیلومتر را پوشش می دهد که تقریباً تمام توف آهکی مورد استفاده برای ساخت معابد و شهر از آن می آید.
پس از استخراج بیش از 150000 متر مکعب، معادن به طور ناگهانی در طی فتح پونیک در -409 متروکه شدند. در نظر گرفته شده برای معبد G، 62 طبل ستون های ناتمام در جای خود باقی مانده اند، برخی هنوز به پایه سنگی چسبیده اند، برخی دیگر در حین حمل و نقل رها شده اند.
آنها در مورد روش های استخراج، حمل و نقل و ساخت و ساز آن زمان به ما می گویند.
