اولین چیزی که باید در مورد این موضوع گفت این است که درک تفاوت بین یک پهپاد کوچک اسباب بازی و یک هواپیمای بدون سرنشین اسباب بازی آسان نیست.
و مغازه‌هایی که پر از پهپادهای کوچک ارائه شده به عنوان اسباب‌بازی هستند، اما در سطح نظارتی چنین نیستند (و بنابراین به تبعیت از قوانین مربوط به هواپیماهای بدون سرنشین دلالت دارند)، در این مورد بازی می‌کنند.
اگر ما در مورد اتومبیل‌ها صحبت می‌کردیم که محصولات بسیار محبوبی هستند و همه ما اصول اولیه آن را می‌دانیم، غیرممکن بود که یک ماشین کوچک را به عنوان یک ماشین اسباب‌بازی کنار بگذاریم.
به عنوان مثال، غیرممکن است که خودمان را متقاعد کنیم که “میکرو ماشین یک اسباب بازی است زیرا بسیار کوچکتر و کم قدرت تر از یک SUV است.”
در عوض، با پهپادها، که محصولات کمتر شناخته شده‌ای هستند، گیج شدن راحت‌تر است: زیرا به هر حال، حتی پهپادهای اسباب‌بازی نیز پرواز می‌کنند، دوربین دارند و با گوشی هوشمند کنترل می‌شوند، دقیقاً همانطور که در پهپادهای حرفه‌ای اتفاق می‌افتد.
پس چگونه آنها را تشخیص دهیم؟ عناصری که باید در نظر گرفته شوند ممکن است:
قیمت – پهپادهای مخصوص کودکان هزینه بسیار کمتری نسبت به مدل‌های حرفه‌ای دارند، اما در مورد پهپادهایی که برای کسانی که می‌خواهند با بودجه کم شروع کنند طراحی شده‌اند، چطور؟
ابعاد – معمولاً یک پهپاد اسباب‌بازی نیز باید بسیار کوچک باشد، اما حتی این عنصر به تنهایی کافی نیست، زیرا ممکن است پهپادهای اسباب‌بازی بزرگ‌تر از پهپادهایی که برای استفاده بزرگسالان طراحی شده‌اند وجود داشته باشد.
تنها تمایز معتبر برای تعیین اینکه پهپادهای اسباب‌بازی چیست، در مقررات اسباب‌بازی وجود دارد. دستورالعمل اروپایی 2009/48/EC در مورد ایمنی اسباب‌بازی‌ها، که سپس توسط فرمان قانونی 11 آوریل 2011، شماره 11 اجرا شد.
و بنابراین، برای اینکه یک اسباب بازی در نظر گرفته شود (البته در سطح نظارتی) یک پهپاد باید با الزامات محصولات برای کودکان مطابقت داشته باشد، مثلاً نوشته کلاسیک که مشخص می کند از چه سنی می توان از آنها استفاده کرد ( برای مثال “از 6 سال به بالا” یا “12+”).
فقط در این حالت می توان از پهپاد کاملاً آزادانه استفاده کرد و از عقل سلیم استفاده کرد که گویی یک اسباب بازی در دستان خود داریم.
